در این پایان نامه یک مدل ریاضی جهت تحلیل اتصالات چسبی در سازه های کامپوزیتی ارائه شده است. قطعات مورد اتصال، لایه های ارتوتروپیکی می باشند که از تئوری کلاسیک لایه ها پیروی می نمایند و می توانند دارای چیدمانی متقارن و یا نامتقارن از الیافها باشند. لایه های چسب موادی همگن و ایزوتروپیک می باشند که به دو روش مدل سازی می شوند. در روش اول لایه های چسب به صورت فنرهای خطی گسترده و پیوسته "کششی/فشاری" و "برشی" مدل سازی می شوند. در روش دوم لایه های چسب به صورت فنرهای غیرخطی گسترده و پیوسته "کششی/فشاری" و "برشی" مدل سازی می شوند.
