در ارزیابی عملکرد لرزه ای سازه ها، چگونگی رفتار سازه زمانیکه از محدوده رفتار الاستیک خارج می شود، بررسی می گردد. طراحی در دامنه رفتار الاستیک که روش مرسوم طراحی سازه ها در برابر زلزله است، نمی تواند به تنهایی مبنای مناسبی برای تعیین عملکرد باشد. در حال حاضر عملی ترین و مرسوم ترین روش، آنالیز استاتیکی غیرخطی برای تعیین رابطه بار- تغییر مکان جانبی سازه است، که رفتار سازه بصورت غیرخطی تحت بار جانبی مورد ارزیابی قرار می گیرد و پارامترهای مرتبط با اهداف عملکردی محاسبه می شوند.
ارزیابی عملکرد لرزه ای ساختمانهای بتنی طراحی شده بر اساس آئین نامه 2800، با روش طیف ظرفیت
