دانلود پایان نامه به کارگیری سیستم های کنترلی TLD در کاهش ارتعاشات ساختمان های بلند در برابر زلزله

استفاده از میراگر مایع هماهنگ شده ، یکی از روش های کنترل غیر فعال در سازه های می باشد که از اواسط دهه 980 میلادی برای کنترل ارتعاشات سازه های عمرانی به کار رفته است .این سیستم حاوی تعدادی مخازن آب است که در بالاترین تراز سازه نصب و از تلاطم آب درون برای کاهش نوسانات سازه استفاده می شود . میراگرهای مذبور برای کارایی بهتر با فرکانس مداول سازه تنظیم می شوند،بنابراین مشخصات میراگر(ابعاد مخزن و عمق آب درون آن) باید به نحوی انتخاب شوند که فرکانس آب درون مخازن با فرکانس ارتعاشات سازه هماهنگ شود. نیروی کنترلی برای کاهش ارتعاشات سازه، از اختلاف فشار ناشی از تفاوت رقوم سطح آزاد مایع در جداره های انتهایی که به صورت یک نیروی برشی در کف مخازن ظاهر می شود،بوجود می آید .برای محاسبه نیروی کنترلی ناشی از میراگرهای مایع هماهنگ شده باید وضعیت سطح آزاد آب را در زمان های مختلف بدست آورد .در ادامه برای بدست‌ آوردن پاسخ های بهینه،پارامترهای میراگر به روش الگوریتم ژنتیک و براساس تابع تک هدفی (تغییر مکان طبقه آخر) و توابع چند هدفی (تغییر مکان و شتاب طبقه آخر ) با استفاده از تعریف نقاط بهینهPareto Front توابع هدف بطور همزمان حداقل می شوند .برای این منظور برنامه ای توسط نگارنده ر محیط نرم افزار مطلب نوشته شده است . در ادامه جهت کم نمودن تغییر مکان طبقات سلزه سیستم کنترلی TLDبا سیستم کنترلی TMD تلفیق و سپس با استفاده از بهینه سازی الگوریتم ژنتیک پارامترهای میراگر مایع هماهنگ شده و میراگر جرم هماهنگ شده ،با توجه به توابع هدف ذکر شده در فوق ،بهینه می شود و تغییر مکان و شتاب طبقه آخر سازه به حداقل ممکن کاهش می یابد.جهت انجام این تحقیق ،یک ساختمان 20 طبقه به عنوان یک مثال عددی مورد بررسی قرار گرفته است.