پایان نامه ارزیابی شریانهای حیاتی حمل و نقل در هنگام زلزله

بروز زلزله های شدید بخصوص در شهرهای بزرگ می تواند آسیبهای انسانی گسترده ای را به همراه آورد. شبکه حمل و نقل برای نجات جان مجروحین زلزله و ارائه سریع خدمات درمانی به آنان، نقش اساسی دارد. لذا از شبکه حمل و نقل بعنوان شریان حیاتی نامبرده می شود. برای کاهش آسیبهای انسانی احتمالی زلزله در هر شهر یا منطقه ای نیازمند به ارزیابی عملکرد شبکه حمل و نقل در پاسخگویی به تقاضا، برای سفرهای امدادی بعد از زلزله می باشیم تا بتوانیم ضمن کسب آمادگی لازم برای مقابله با بحران، اولویت بندی اجزاء شبکه حمل و نقل برای انجام سفرهای امدادی بعد از بروز زلزله با توجه به عرضه و تقاضا پرداخته شده است. روش ارائه شده دارای پنج مرحله است. ابتدا سناریوهای مختلف زلزله تعیین می گردد. سپس میزان آسیبهای احتمالی شبکه حمل و نقل و وضعیت مراکز امدادی (عرضه) و تعداد مجروحین (تقاضا) شبیه سازی می گردد. برای اینکار از نمونه سازی مونت کارلو و LHS و توابع خرابی اجزاء آسیب پذیر شبکه، استفاده شده و با توجه به نوع خرابی زمان عبور از هر عضو آسیب پذیر شبکه، استفاده شده و با توجه به نوع خرابی زمان عبور از هر عضو آسیب پذیر دیده شبکه بدست می آید. در مرحله بعدی توزیع و تخصیص سفرها انجام می شود و سرانجام معیارهای ارزیابی شبکه، مانند زمان سفر برای هر سناریو برآورد می گردد. در این رساله با استفاده از نرم افزار نوشته شده، شبکه های مختلفی مورد تحلیل قرار گرفته است. به کمک این روش می توان ضمن ارزیابی شبکه حمل و نقل بعد از زلزله، به برآوردی از وضعیت بحران بعد از زلزله دست یافت. همچنین مسیرها را اولویت بندی نموده و برای توسعه یا ایجاد راه های جدید تصمیم گیری کرد. مراکز امدادی موجود را از نظر انجام تقویت اولویت بندی کرده و یا مراکز امدادی موجود را از نظر انجام تقویت اولویت بندی کرده و یا مراکز امدادی جدیدی را مکان یابی کرد.