بهنگام سازی مدل های دینامیکی المان های محدود در سازه پل ها
با پیشرفت فناوری رایانه ها، استفاده از مدل های گسسته (مانند المان های محدود) گسترش بسیاری یافته است. هم پایه با آن، روش های آزمون در دینامیک تجربی نیز با رشد خارق العاده ای مواجه بوده است. فناوری لیزر باعث شده است اندازه گیری های بسیار دقیق ناممکن در گذشته، اکنون امکان پذیر گردد. مدل های آزمایشگاهی سازه با دقت بسیار زیادی از روی مدل های تحلیلی ساخته می شوند و هر دو مدل تحت برانگیزش یکسانی شبیه سازی می شوند. اما وجود اختلاف بین نتایج مدل آزمایشگاهی و مدل المان های محدود، استفاده از مدل تحلیلی را نامطمئن کرده است. محدوده وسیعی از تحقیقات و مطالعات مهندسی که امروزه با نامه بهنگام سازی شناخته می شوند، موضوع اصلاح مدل المان های محدود به کمک پاسخ دینامیکی سازه را مدنظر قرار داده اند. پاسخ های دینامیکی سازه (تابع های پاسخ فرکانسی، فرکانس ها و مودهای طبیعی)، به کمک آزمون های تجربی به دست می آیند. یکی از کاربردهای مهم بهنگام سازی، شناسایی مکان و میزان آسیب دیدگی در سازه ها است. سازه های مختلف در دوران عمر مفیدشان به دلایل متفاوتی مستعد دریافت خسارت های سازه ای هستند از جمله: بارگذاری های بیش از حدهای طراحی، روش های ساخت، ضربه و خستگی. آسیب دیدگی سازه ها و در نتیجه از کار افتادگی آن ها، ممکن است هم از نظر اقتصادی و هم از نظر خطرات انسانی، مشکلاتی را به وجود آورد. بنابراین وجود روش های شناسایی این آسیب دیدگی ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است قبل از آن که باعث از کارافتادگی سازه شوند.
